بسم الله الرحمن الرحیم
ترجمه ی خطبه ی 160 حضرت علی (ع)
فرمان خدا قضای حتمی و حکمت ، و خشنودی او مایه امنیت و رحمت است ؛ از روی علم ، حکم می کند و با حلم و بردباری می بخشاید.
خدایا سپاس تو راست بر آنچه می گیری و عطا می فرمایی و شفا می دهی یا مبتلا می سازی ، سپاسی که تو را رضایت بخش ترین ، محبوب ترین و ممتازترین باشد، سپاسی که آفریدگانت را سرشار سازد ، و تا آنجا که تو بخواهی تداوم یابد ، سپاسی که از تو پوشیده نباشد ، و از رسیدن به پیشگاهت باز نماند ، سپاسی که شمارش آن پایان نپذیرد ، و تداوم آن از بین نرود.
خدایا حقیقت بزرگی تو را نمی دانیم ، جز آن که می دانیم تو زنده ای و احتیاج به غیر نداری ، خواب سنگین یا سبک تو را نمی رباید هیچ اندیشه ای به تو نرسد و هیچ دیده ای تو را ننگرد ، اما دیده ها را تو می نگری ، و اعمال انسانها را شماره فرمایی و قدم ها و موی پیشانی ها (زمام امور همه) به دست توست. خدایا آنچه را که از آفرینش تو می نگریم ، و از قدرت تو به شگفت می آییم و بدان بزرگی تو را می ستاییم ، بسی نا چیز است در برابر آنچه که از ما پنهان ، و چشم های ما از دیدن آنها ناتوان و عقلهای ما از درک آنها عاجز و پرده های غیب میان ما و آنها گسترده می باشد.
